Cykle

SPOTKANIE  XV-XVII

I. Lesbijki a muzyka 
Koronacja Poppei. Opera, reż. Robert Carson
W historii opery mamy tradycję płciowych przebieranek. Długo w operze prym wiedli kastraci – mężczyźni o kobiecym brzmieniu głosu. Dla nich pisano najbardziej wyszukane i trudne technicznie partie wokalne. Z czasem o te właśnie partie zaczęły „walczyć” kobiety, wówczas pojawiły się tzw. role spodenkowe.
Opera Monteverdiego nie podejmuje tematów trans/les, ale wpisują się one w zwyczaj scenicznych przebieranek. Szczególnie podkreśla to inscenizacja Roberta Carsena, który - zgodnie ze współczesnymi tendencjami teatralnymi - gry płciowe czyni głównym tematem swego przedstawienia.


Przewracając strony, reż. Denis Dercourt
Córka rzeźnika z prowincji, Mélanie, w 10 lat wykazuje niebywały talent do pianina. Dziesięć lat później, już dorosła Mélanie, przybywa do kancelarii adwokackiej w poszukiwaniu pracy. Szef kancelarii jednak nie poszukuje adwokata, a opiekunki do dziecka. Zrezygnowana Mélanie godzi się na ofertę zajmowania się synem szefa. W szczególności przypada ona do gustu żonie pracodawcy, która, jak się okazuje, jest pianistką. Wrażliwość Mélanie na muzykę robi na niej wrażenie.



Cztery minuty, reż. Chris Kraus
Od ponad 60 lat pianistka Traude Krüger daje lekcje gry w więzieniu dla kobiet. Pewnego dnia trafia na Janny, zamkniętą w sobie, nieobliczalną, agresywną młodą kobietę, która odsiaduje karę za morderstwo. Okazuje się, że Janny ma niezwykły talent, którego jako dziecko wielokrotnie dowiodła na konkursach fortepianowych. Traude, z miłości do muzyki, decyduje się na przygotowanie dziewczyny do prestiżowego konkursu. Spotkanie wyzwala w obu silne emocje, które pomimo ogromnej różnicy charakterów pogłębiają więzi między kobietami.


II. Biografie 
Sięgając księżyca [Reaching for the Moon /Flores Raras], reż. Bruno Baretto
Film został oparty na powieści Carmen Luci de Oliveira „Flores Raras e Banalíssimas". Elizabeth Bishop, poetka i podróżniczka, po otrzymaniu znacznego stypendium, wyrusza w podróż do Ameryki Południowej. Przybywając do Brazylii w 1951, planuje zostać w Santos dwa tygodnie w domu szkolnej przyjaciółki – Mary Mouse, a zatrzymuje się na piętnaście lat. Wszystko za sprawą energicznej architektki - Loty de Macedo Soares, partnerki Mary. Od tej chwili w życiu i psychice trzech kobiet zachodzą nieodwracalne zmiany - bolesne i twórcze. Bishop publikuje nagrodzony Pullitzerem tomik poezji – „North & South. A Cold Spring”, a Soares tworzy nowatorski projekt - Flamengo Park w Rio de Janeiro. A Mouse wychowuje upragnioną córkę Clarę.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.