Reżyserki

Filmy lesbijskie reżyserowane przez kobiety
Podejmiemy próbę scharakteryzowania „dubeltowo” kobiecej kinematografii – tworzonej przez kobiety o intymnych relacjach między kobietami, nawet jeśli są to jedyne takie filmy w twórczości zarówno reżyserek jak i aktorek.
Przede wszystkim jednak pokażemy filmy reżyserek, których dorobek składa się przede wszystkim z les-filmów: 
Shamin Sarif, 
Lee Rose, Maria Maggenti, Lisa Chołodenko, Nicole Conn.


                                                --------------------

Spotkanie II / III
Przyjrzymy się twórczości Nicole Conn, amerykańskiej reżyserce, która relacje lesbijskie uczyniła głównym tematem swych filmów.
1992 Księżycowa Claire (Clair księżyca), reż. Nicole Conn, USA

Tytułowa Claire jest kobietą zimną, pozbawioną uczuć, zmieniającą mężczyzn jak rękawiczki i taktującą ich wyłącznie, jak seksualny obiekt pożądania. Spotyka spokojna, niepalącą i ceniącą sobie własną przestrzeń dr Noel Benedict podczas warsztatów pisarskich. Z czasem coraz bardziej zdaje sobie sprawę z tego, że lgnie do bliskości z Noel, ale w inny sposób, niż zazwyczaj lgnęła do mężczyzn.

Film o kobietach, feministkach, lesbijkach stworzony przez  reżyserkę, która zajmuje się les-tematyką w większości swych obrazów. To  bardzo specyficzne dzieło – ważne, bo w pewnym sensie ideologiczne, z feministyczną perspektywą – co rzadkie. Ale też przestarzałe i przegadane. Może nawet campowe.

2010 Niespełniona (Elena Undone), rez scen. Nicole Conn, USA 
Peyton i Elena to diametralnie różne kobiety; pierwsza to wyzwolona lesbijka i pisarka, druga zaś to przykładna matka i żona pastora, słynącego z niechęci do środowisk homoseksualnych. Kiedy jednak ich drogi się krzyżują, mają wrażenie, że odnalazły bratnią duszę. Ich przyjaźń zaczyna się przeradzać w coś głębszego. Klasyczny film o miłości z najdłuższym pocałunkiem w historii kina. Trwa 3 minuty i 24 sekundy.


Spotkanie V   
1995  Siostro, moja siostro (Sister My Sister), reż. Nancy Meckler, WIELKA BRYTANIA
Powstał na podstawie sztuki My Sister in This House Wendy Kesselman, inspiracją była prawdziwa historia z 1933. Samotnie wychowująca córkę madame Danzare jest właścicielką pokaźnej kamienicy w arystokratycznej dzielnicy Francji. Służbę pełnią tam dwie siostry - Christine i Lea. Obie we wczesnym dzieciństwie zostały od siebie rozdzielone i umieszczone w klasztorze. Dziewczyny łączy ze sobą więź daleko wykraczającą poza zwykłe siostrzane relacje. Obie starają się wypełniać swoje obowiązki z należytą starannością, znajdując się w ciągłym ogniu krytyki przełożonej. Pewnego dnia, z pozoru nieszkodliwy incydent doprowadza do tragedii... 

Bardzo szczególny obraz – podejmujący potrójnie trudny temat – lesbijstwa, kazirodztwa i różnic społecznych. Specjalnie na DKF zostały przygotowane polskie napisy.


Spotkanie VI  (z cyklu "kolorowe lesbijki")
2011 Parias, reż. Dee Rees, USA

Nastolatka z Brooklynu (Adepero Oduye) speszona przemierza szkolne korytarze i okolice domu z głęboko nasuniętym na głowę kapturem. Męski ubiór i nieśmiałość są przyczynami szykan ze strony kolegów. Znerwicowana religijna matka i nieobecny w życiu rodziny ojciec nie chcą przyznać przed sobą, że ich córka jest lesbijką. Jedyne wsparcie Alike znajduje wśród innych lesbijek. Po serii przygnębiających codziennych wydarzeń dziewczyna postanawia zebrać się w sobie i walczyć o swoją wolność oraz tożsamość.





Spotkanie VII  (z cyklu "kolorowe lesbijki")
2011 Circumstance, reż. Maryam Kershavarz, USA

Iran. Historia dwóch pełnych energii młodych dziewcząt - bogatej Atafeh i osieroconej Shireen - które zaczynają odkrywać swoją seksualność. Dziewczyny zmagają się ze swoimi pragnieniami oraz granicami nałożonymi na nie przez świat, w którym dorastają. Ich każdy dzień jest pełen religijnych zakazów, dotyczących ubioru, wypowiadania się, gust filmowy, etc. Nad ich życiem „czuwa” policja moralna, która wyciąga bezwzględnie konsekwencje, gdy zostanie naruszone prawo boskie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.